معنی گوهر دیده - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

روشنایی چشم، قدرت بینایی
کنایه از فرزند عزیز
کنایه از شخص عزیز، نور بصر، نور چشم

(گُ هََ رِ دَ / دِ)

مخفف گوهر دیده. رجوع به همین کلمه شود

(خَ دَ / دِ)

چیزی که گوهر در آن کشیده باشند چو رشته و جز آن. (بهار عجم)

(رِ دی دَ / دِ)

نور بصر. قوه بینائی. سوی چشم، کنایه از فرزند عزیز. قرهالعین. نور چشم. نورچشمی:
ای نور دیده پای که بر خاک می نهی
بگذار تا به دیده بروبیم راه را.
سعدی

چیزی که گوهر در آن کشیده باشند چون رشته و جز آن

شید دیده: در رخشگری روشنی دیده فرزند

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما